3 yaşındaki kızımın bu masum sözleri damgasını vurdu sabahıma.
Kahvaltımız hazır.-Anneciğim, hadi kahvaltıya kahvaltımız hazır!
- anne ne yaptın?
Salonda serdiğim sofrabezinin üstüne koyacağım kahvaltı tepsisini gösterdim kızıma.-siyah zeytin,yeşil zeytin,beyaz peynir,acıka,rafadan yumurta(ki yüzüne bile bakmayacağını biliyodum) banban(olmazsa olmazımız ekmeği bandırarak yiyebileceği ,anneane yadigarı bir yiyecek türü)ve çayımız(bu gün öksürük var da o yüzden ballı olanından, tabii çaktırmadan)nasıl beğendin mi anneciğim? Benim kızım annesiyle nasılda kahvaltı yapıcakmş canııım.
-ıııı, hayıy yapmıycak.
-Ne oldu şimdi tatlım neden benimle kahvaltı yapmıycaksın?
Kollarını göğsünün üzerinde birbirine çapraz bağlayıp kaşlarını çattı ve dudaklarını büzüştürerek gitti salona.Eyvah! işimiz iş bu sabah.Hayırlısıyla kahvaltımızı bitirsek bari.
..... sonunda kahvaltı tepsisine yaklaşıyor galiba.İşte başladı sonunda,karşısında çizgi film Berra kahvaltısını yapıyor. Bu durumda hiç karışmamak lazım; sessizce geriye çekildim.Bilgisayarımı aldım elime tam dalmıştım ki internete işte o beni vuran cümle;
- Oyy oy oy!Tepsinin etrafından dolaş, gel kuzum gel de uzaklar yakın olsun hasret bitsin canım bebeğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder